İnsanlık Okulu

            Daha sonra, nedense, bazı tenkitler de alan bir reklamda, konuşmacılardan biri, “insanlığın okulu yok” diyordu (Filli Boya, 8 Mart 2017). Bir yabancı firmanın mağazasında ise, geriden gelen bir çalışana, önden giden iki çalışandan biri sesleniyordu: “ Hadi çabuk ol, ne sallanıyorsun? Hep böyle yapıyorsun! Ne biçim insansın sen?” Geriden gelen çalışan cevap veriyordu: “Ben insan değilim ki, insan olsam, burada çalışmam!”

Sahi, gerçekten, insanlık okulu yok mu? Yoksa, açılabilir mi? Açılsa bile, bu okula yönetici, öğretmen ve öğrenci bulunabilir mi? İkinci örnekteki firmada, acaba, “insan kaynakları yönetimi” var mı? Varsa, acaba, ne iş yapıyor?

“İnsanlık okulu,” açılacak olsa, şu süreç gerçekleştirilebilir mi?

1. Bu okula yönetici bulunabilir mi?

2. Bu okula devam edecek insanlar bulunabilir mi?

3. Yönetim, bu okula devam edebilecek insanların beklentilerini belirleyebilir mi?

4. Beklentiler araştırılıp belirlenebilse, bu beklentilere uygun bir eğitim programı geliştirebilir mi?

5. Geliştirebilse, bu okulda, “insanlık dersi” verecek “öğretmenler” bulunabilir mi?

6. Bulunabilse, bunlar, insanlık beklentileri konusunda kim ve nasıl eğitebilir?

7. Eğitebilse, “öğretmenler,” insanlık eğitimini, insanların beklentilerine uygun bir biçimde verebilirler mi?

8. Bu okula devam edenler, beklentilerine uygun bir eğitim alıp “insanlık diploması” alabilirler mi?

9. Alabilseler, “insanlık örneği” olabilecek şekilde davranıp uygulayabilirler mi?

İşletmelerde de “Okullaşma”, giderek, artıyor. Acaba, işletmeler kendi bünyelerinde bir “İnsanlık Okulu” açabilirler mi? Okul açamayanlar, en azından, bir “İnsanlık Ofisi” oluşturabilirler mi? Her düzeydeki insan, bu “İnsanlık Ofisine” gelip, “insanlığını ve insanlığı düşünmeye” başlayabilirler mi?

Bu ofis, Hz. Muhammed’in peygamberliği öncesinde, gidip “insanların durumu konusunda düşünceye” daldığı ve çözüm aradığı, bir “Nurdağı” gibi de düşünülebilir! Birbirlerini boğazlayan ve “Kıblesini” kaybetmiş “Müslümanların” da “insanlar ve insanlıkları” konusunda düşünceye dalabilecekleri ve insanlık örneklerini uygulamaya aktarabilecekleri yeni bir “Nurdağı’na” acilen ihtiyaçlarının olduğu söylenebilir! Bilindiği gibi, “insan hakkının” affı da yok!

Bakalım, “insanlık okulunu” veya en azından “insanlık ofisini,” “insanlık örneği” olan kim veya kimler açabilecek? Bu okul veya ofislere kimler katılacak? Bu okul/lardan veya ofis/lerden kim/ler “mezun” olacak? Bekleyelim ve görmeyi umalım!

Prof. Dr. Muhittin KARABULUT Pazarlama, Uluslararası Pazarlama